پیرو پایگاه پژوهشی تحلیلی پیرو
حسین پژوهنده
باسمه تعالی
چرا از قم صدایی به گوش نمی‌رسد؟
مدت‌هاست مردم چشم به راهند انتظاراتشان را از بیان مراجع و علمای قم جستجو می‌کنند. مردم می‌خواهند:
– حوزه‌های علمیه زبان گویایی برای بیان مشکلاتشان به مسولان باشد.
– نارسایی‌های مدیریتی و اجرایی بر اساس دین خدا و معیارهای تشخیص صحیح توسط حوزه‌های علمیه شناخته شده و امر به معروف و نهی از منکر اجتماعی رقم خورد.
– حوزه‌های علمیه عامل به آیه شریفه ۶۳ سوره مائده « لَوْلَا یَنْهَاهُمُ الرَّبَّانِیُّونَ وَالْأَحْبَارُ عَنْ قَوْلِهِمُ الْإِثْمَ وَأَکْلِهِمُ السُّحْتَ لَبِئْسَ مَا کَانُوا یَصْنَعُونَ » باشند.
– حوزه‌های علمیه نقش محوری خود را در انقلابی بودن و انقلابی ماندن و بر گفتمان انقلاب بودن ایفا نمایند و این توقع بجا و به حق است.
اما واقعیت ماجرا چیست و چرا در حوادث گوناگون کشور و گاه از عرصه‌های کلان بین المللی صدایی از قم به گوش نمی‌رسد؟ آیا واقعاً علما خاموشند و امر به معروف و نهی از منکر اجتماعی را وا نهاده‌اند؟ آیا واقعاً علما، دین را تنها برای عرصه‌های فردی و نه اجتـماعی و حاکمیتی تفسیر می‌کنند؟
علما همواره صدای دین بوده‌اند و عدالتخواهی و مطالبهگری برمحور دستورات صریح دینی را سرلوحه عمل خود قرار داده اند لکن جریان رسانه‌ای کشور آنطور که باید، صدای به حق علما را در حوادث گوناگون انعکاس نمی‌دهند.
سیره علمای اعلام، از گذشته تا کنون این بوده و هست که در رابطه با مسائل جاری در سطح جامعه به دو روش عمل می‌فرمودند و اینک نیز همان سیره جاری است
گاه شیوه هدایتگری را محرمانه در پیش می‌گیرند و نصایح منصفانه و مشفقانه خود را با تذکراتی محرمانه و در قالب دیدارها و جلسات محرمانه و یا نامه‌های محرمانه به گوش مسولان می‌رساندند.
طبیعی است که هیچ گاه این قسمت از تذکرات دیده و شنیده نمی‌شود.
و گاه هدایتگری را علنی انجام می‌دهند و آنجاست که با تذکراتی علنی دغدغه‌های خود را بیان می‌نمایند و اینجاست که رسانه‌های عمومی کشور در بسیاری از موارد روش بایکوت خبری را در پیش می‌گیرند، و خواسته یا ناخواسته ذهنیت سکوت علما را به جامعه القا می‌نمایند.
شواهد بر این مدعا فراوان است و در مسائل اقتصادی اظهارات فراوان مراجع عظام گواه بر این مدعاست. بیانات مراجع عظام تقلید پیرامون موضوعات مختلف آنقدر صریح و شفاف بوده است که ما را بی نیاز از استدلال می‌نمایند تا جایی که بعضی از علما می‌فرمایند دیگر صدای ما توسط مسولان شنیده نمی‌شود.
حال باید دید رسانه‌های کشور رویه خود را نسبت به این دغدغه که هم از جانب علما برای انعکاس مواضعشان بیان شده است و هم از جانب مردم مورد انتظار است تغییر خواهند داد و یا این مطالبه به حق، باز به فراموشی سپرده خواهد شد؟