رضا رستمی

عجیب نیست اگر می‌بینیم بعد از گذشت چهار دهه از انقلاب اسلامی، مقام معظم رهبری مجبور به تکرار الفبای مواجهه با دشمن می‌شوند! در همین سخنرانی اخیر ایشان بود که معظم‌له پس از اتخاذ موضعی عزتمندانه در مقابل یاوه‌گویی‌های آمریکا فرمودند: «این‌جورى بایستى با این قدرتهاى زیاده‌خواه، افزون‌ طلب و انحصار طلب مواجه شد.» و در فرازی دیگر اضافه کردند: «وقتى ما در مقابل دشمن از نشان دادن و عرضه کردن مبانى و عناصر قدرت خودمان اجتناب کنیم، پرهیز کنیم، بترسیم، ملاحظه کنیم، دشمن پُررو میشود.»
اما واقعا بیان چنین مطالب ابتدایی آن‌هم با وجود آموزه‌های فراوان دینی و پس از این همه تجربیات گوناگون چه لزومی دارد؟
با تاسف فراوان باید گفت که مرور اتفاقات دو سه سال اخیر، این لزوم را واضح و آشکار می‌کند که فقط به دو مورد آن اشاره می‌شود:

۱- آقای روحانی در مصاحبه‌ی آذرماه سال ۹۲ با نشریه‌ فایننشیال‌ تایمز، از رییس‌جمهور یاغی و ظالم آمریکا به عنوان فردی «مودب» نام می‌برد! این در حالی است که برخی اقدامات کینه‌توزانه‌ی اوباما حتی در دولتی مثل دولت بوش پسر هم سابقه نداشت که از جمله‌ی آنها می‌توان به تهدید اتمی اوباما علیه ایران نام برد. حالا واقعا از چه منظری و با چه توجیهی لقب «مودب» را به رییس‌جمهور بدترین دشمن جمهوری اسلامی داد؟!

۲- نمونه‌ی دیگر مربوط می‌شود به ماجرای قدم‌زدن آقای ظریف با جان‌کری! اینکه وزیر خارجه‌ی ما خارج از مذاکرات رسمی و مشخص، به قدم‌زنی و گپ‌زنی با وزیر خارجه‌ی آمریکا می‌پردازد معنایش در عالم سیاست این است که ایران و آمریکا -خارج از مذاکرات رسمی- یک صمیمیت و ارتباط دوستانه‌ای با هم دارند و این نکته دقیقا همان چیزی است که آمریکایی‌ها سالهاست بدنبالش هستند تا ملتهای دنیا را نسبت به الگودانستن ایران در عرصه‌ی استکبارستیزی منصرف و دلسرد کنند. یادمان نمی‌رود که آن قدم‌زدن در روزهایی اتفاق افتاد که کاریکاتورهای اهانت‌آمیز نسبت به پیامبراعظم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در اروپا منتشر شده بود و آمریکا هم بصراحت از آن حمایت کرده بود.

خلاصه اینکه بروز چنین رفتارهایی -که فقط به دو مورد از آنها اشاره شد- نشان می‌دهد که برخی‌ها هنوز الفبای چگونگی برخورد با دشمن را یاد نگرفته‌اند و در چنین شرایطی، لازم است تا این مباحث ابتدایی تکرار شود!

• رضا رستمی